W dniach 07-15 marca 2025 roku z parafii Matki Bożej Nieustającej Pomocy wyruszyła autokarowa jubileuszowa pielgrzymka do Włoch. Podczas tych 7 dni pobytu bardzo dużo zwiedzaliśmy, podążaliśmy śladami świętych, nawiedzaliśmy Bazyliki, Sanktuaria, Kościoły, gdzie był czas na ofiarowanie osobistych intencji, dziękczynienie, skupienie, adorację, oraz modlitwę. Największym przeżyciem było dwukrotne przekroczenie progu Drzwi Świętych w Bazylice św. Pawła za Murami w Rzymie oraz w Bazylice św. Piotra w Watykanie. Tam mogliśmy pod pewnymi warunkami uzyskać każdorazowo Odpust Jubileuszowy za siebie lub za jedną osobę zmarłą.
Dziękujemy za wspaniałą organizację pielgrzymki. Wspólnie pokonaliśmy ok. 4700 km. Czas pielgrzymki był czasem bardzo intensywnym, przepełnionym modlitwą, rozważaniem słowa Bożego, Łaską Bożą, cierpliwością i wzajemną obecnością drugiego człowieka. Rozpoczęliśmy codziennym postanowieniem na każdy dzień pielgrzymki a zakończyliśmy wspaniałymi świadectwami - owocem działania w nas Ducha św. Wiele się wydarzyło dobrego, wiele w nas zostało, a owoce tej pielgrzymki jeszcze będą w nas kiełkować. Musimy teraz jak powiedział ks. Rafał uważać na tzw. „ostatnią prostą”, bo zły duch nie śpi…
Dziękujemy naszym opiekunom duchowym za codzienne wspaniałe prowadzenie: codzienną Mszę św., codzienną wspólną modlitwę różańcową, codzienną wspólną koronkę do Bożego Miłosierdzia, rozważanie słowa Bożego - Ewangelii, Drogę Krzyżową, czytanie Bulli papieża św. Franciszka na Rok Jubileuszowy, czytanie kwiatków św. Franciszka, nowennę do św. Józefa, przygotowane modlitwy do świętych na naszym pielgrzymim szlaku. Nasze doznania duchowe wzbogacone były dodatkowo wspaniałymi filmami ukazującymi postawy świętych i działanie Boga w życiu człowieka.
Piątek, 09.03.2025
Grupa 48 osób swoje pielgrzymowanie jako „Pielgrzymi Nadzieii” rozpoczęła Mszą Św. o godz. 01:45. Następnie pod przewodnictwem duchowym ks. Krystiana Czerskiego i Rafała Miękusa wyruszyła w długą podróż, której głównym i najważniejszym celem było przekroczenie progu Drzwi Świętych w Roku Jubileuszowym.
Sobota, 08.03.2025
Pierwszym miejscem na pielgrzymim szlaku była Wenecja - miasto położone na licznych bagnistych wyspach. Do centrum miasta dopłynęliśmy tramwajem wodnym, z którego można było podziwiać piękną panoramę miasta i wspaniały widok na Bazylikę św. Marka. Spacerując ulicami Wenecji mogliśmy podziwiać architekturę Bazyliki św. Marka, Pałac Dożów, plac św. Marka, charakterystyczne dla Wenecji kanały, mosty oraz słynny most westchnień. Zwieńczeniem tego dnia była Msza Św. w krypcie Bazyliki św. Marka. Eucharystia w tym szczególnym miejscu była niezapomnianym przeżyciem.
Tego dnia rozważaliśmy Ewangelię Łk 5, 27-32, która opowiada o tym, że Jezus nie przyszedł wzywać do nawrócenia sprawiedliwych, lecz grzeszników.
„Słuchajmy tego, co mówi do nas Pan. Jezus przyjmuje nas takimi, jacy jesteśmy”.
Niedziela, 09.03.2025
Starożytny Asyż - miasto św. Franciszka. Kolejny dzień rozpoczęliśmy Mszą Św. w Bazylice Matki Boskiej Anielskiej. Ku zaskoczeniu nas wszystkich kiedy ks. Rafał zaczął mówić o św. Franciszku zaczęły ćwierkać ptaki, które wywołały nasz uśmiech i wielką radość - u Pana Boga nie ma bowiem przypadków. Następnie śladami św. Franciszka i św. Klary podążaliśmy starożytnymi ulicami Asyżu, poznawaliśmy historię miasta i odwiedziliśmy Bazylikę św. Klary z kaplicą św. Jerzego, Kościół Chiesa Nuova stojący w miejscu domu św. Franciszka oraz Bazylikę św. Franciszka - kościół dolny i górny oraz krypty, gdzie znajduje się grób św. Franciszka. Oczywiście na pielgrzymim szlaku nie mogło zabraknąć Sanktuarium Wyrzeczenia z grobem młodego błogosławionego Carlo Acutisa, który był zafascynowany postacią św. Franciszka i duchowością franciszkańską. Już wkrótce, 27 kwietnia odbędzie się kanonizacja Carlo Acutisa, który został wskazany jako patron Internetu.
Tego dnia rozważaliśmy Ewangelię Łk 4, 1-13, która mówi o tym jak Jezus przybył w Duchu Świętym na pustyni i był kuszony.
„Pokusa przychodzi wówczas kiedy jesteśmy już bardzo zmęczeni, ale jak św. Franciszek cierpliwością, pokorą musimy słuchać tego, co Bóg ma nam do powiedzenia.”
Poniedziałek, 10.03.2025
Roccaporena - pochmurny i lekko deszczowy dzień rozpoczął się Eucharystią w kościele św. Montano. Tam po mszy św. czekała nas niezwykła niespodzianka - przywitał nas nowy Rektor Sanktuarium św. Rity w Raccoporena ks. Krzysztof Maria Białowąs. Jak się dowiedzieliśmy byliśmy pierwszą pielgrzymką, która przybyła do tego miejsca i uczestniczyła we Mszy św. od czasu otrzymania nominacji ks. Krzysztofa. I jak smutno było słuchać o tym co mówił ks. Krzysztof, że pomimo tak uświęconego miejsca ludzie niechętnie korzystają tam z Sakramentów i rzadko uczęszczają do kościoła, czy na Mszę św., mało też jest osób wierzących. Dlatego tak trudne zadanie czeka ks. Krzysztofa, którego nie opuszcza myśl: „Prima Dio dopo Io - najpierw Bóg potem ja”. Każdy uczestnik pielgrzymki otrzymał czerwoną różę - symbol św. Rity. Następnie zostaliśmy zaproszeni na słodki poczęstunek, gdzie mogliśmy spotkać się z
Biskupem Diecezji Kamienieckiej Leonem Dubrawskim, który mianował ks. Krzysztofa na Rektora. Po spotkaniu otrzymaliśmy błogosławieństwo Biskupa. Potem w pięknym słońcu udaliśmy się na spacer po miejscach związanych z życiem Świętej Rity, odwiedzając między innymi miejsce narodzin Świętej oraz dawny dom Świętej.
Po niezapomnianych emocjach w Roccaporena udaliśmy się do Casci w celu nawiedzenia Sanktuarium św. Rity patronki spraw trudnych i beznadziejnych. I znowu spotkało nas miłe zaskoczenie - na telebimie zawieszonym przy Sanktuarium ujrzeliśmy ks. Proboszcza Andrzeja Jakubaszka z parafii św. Rity z Cascii w Warszawie. Taki miły, polski akcent we Włoszech. W Sanktuarium mogliśmy oddać się chwili zadumy i pomodlić się przy relikwiach Św. Rity. Po wyjściu na placu zaczepił nas ksiądz z tego Sanktuarium i poznał, że jesteśmy z Polski wspomniał o pieśni „Boże coś Polskę” odśpiewaliśmy tę pieśń, a następnie poprosiliśmy o błogosławieństwo, którego ksiądz z Włoch udzielił razem z naszymi księżmi. To był naprawdę dzień pełen wrażeń, wypełniony niesamowitymi niespodziankami od św. Rity.
Dziś rozważaliśmy Ewangelię Mt 25, 31-46, w której mowa, że Chrystus będzie nas sądził z uczynków miłości.
„Kiedy pan dopuszcza cierpienie chce byśmy dojrzewali, abyśmy uczestniczyli w krzyżu Chrystusa”.
Wtorek, 11.03.2025
Kolejne dwa dni spędziliśmy na zwiedzaniu Rzymu. Pierwszy dzień rozpoczął się zwiedzaniem starożytnych rzymskich Katakumb św. Kaliksta, miejsca modlitw i pochówków chrześcijan. Tam odbyła się Msza św. w jednej z Kaplic. Po zakończonej Eucharystii udaliśmy się do Bazyliki św. Pawła za Murami, aby przeżywając Rok Jubileuszowy otworzyć się na Łaskę Boga i przejść przez Drzwi Święte. Następnie zwiedzaliśmy Rzym Antyczny: Łuk Konstantyna, Koloseum, Forum Romanum, Forum Augusta, Forum Cezara, Plac Kapitoliński, Plac Wenecki.
Dziś rozważaliśmy Ewangelię Mt 6, 7-15, w której Jezus uczy nas jak się modlić.
„Daj się przemienić słowu i nasiąknąć tym słowem. Kształtuj moją duszę, abym umiał przebaczać”.
Środa, 12.03.2025
Drugi dzień w Rzymie był bardzo emocjonujący. I choć pogoda nie dopisała, to deszcz nie przeszkodził nam w pielgrzymowaniu, aby po raz drugi przekroczyć Drzwi Święte w Watykanie.
Nasza Grupa Pielgrzymkowa otrzymała Krzyż i ustawiliśmy się w kolejce na „via della Conciliazione” prowadzącej do Bazyliki św. Piotra w Watykanie. W drodze do przejścia przez Drzwi Świete odmawialiśmy modlitwy przygotowane na ten czas: słowo z listu do Rzymian 5, 1-5; psalm 122 (121), psalm 84 (83); litania do wszystkich świętych oraz odśpiewaliśmy ukochaną przez Jana Pawła II „Barkę”. Kiedy dotarliśmy do celu każdy mógł ofiarować intencje odpustu zupełnego, który można otrzymać przechodząc przez Drzwi Święte. Po uroczystym przejściu udaliśmy się do grobu św. Piotra, aby wspólnie się pomodlić. Potem zwiedzaliśmy Bazyliki św. Piotra oraz mogliśmy pomodlić się przy grobie św. Jana Pawła II. Dalsza część dnia to spacer po deszczowym Rzymie Barokowym: Plac Hiszoański ze słynnymi Schodami Hiszpańskimi, Fontanna do Trevi, Piazza della Roronda, Panteon, Piazza Navona.
Zwieńczeniem tego dnia była Msza Św. w kościele Zgromadzenie Zmartwychwstania Pańskiego. Po Mszy Św. zostaliśmy zaproszeni przez posługującego tam polskiego Księdza do zwiedzenia Muzeum Zmartwychwstańców, gdzie obok materiałów związanych ze Zgromadzeniem i jego pierwszymi członkami zgromadzono również dzieła sztuki czołowych polskich artystów oraz niezwykle i cenne pamiątki po polskich emigrantach.
Dziś rozważaliśmy Ewangelię Łk 11, 29-32 o znaku proroka Jonasza: śmierć i zmartwychwstanie.
„Mistyczny kościół jest sercem całego świata.
Święte drzwi to są drzwi życia - na nich są wszystkie sakramenty, bo to jest drzewo życia”.
Czwartek, 13.03.2025
Pierwsze nasze kroki tego dnia skierowaliśmy na Monte Cassino, gdzie znajduje się cmentarz Żołnierzy Pilskich - ponad 1000 grobów. Na dwóch słupach u wejścia na cmentarz widnieje napis: „Przechodniu, powiedz Polsce, żeśmy polegli wierni w jej służbie”. Oddając cześć wszystkim poległym w skupieniu odmówiliśmy modlitwę za zmarłych i odśpiewaliśmy zwrotkę Hymnu Polskiego. Kolejnym punktem było zwiedzanie Opactwa Benedyktynów - najstarszego katolickiego zakonu założonego w VI wieku przez św. Benedykta z Nursji. Kolejnym etapem naszego pielgrzymowania tego dnia było Lanciano - miejsce Cudu Eucharystycznego, gdzie przy Świętych Relikwiach mogliśmy czerpać moc z Eucharystii i uczestniczyć we Mszy św. Na zakończenie tego długiego dnia pod wieczór dotarliśmy do Manopello, gdzie znajduje się tajemniczy wizerunek Świętego Oblicza - chusta, z jedynym autentycznym wizerunkiem Chrystusa. Mogliśmy zatrzymać się w ciszy na modlitwie w Sanktuarium „Świętego Oblicza”. Po raz kolejny zostaliśmy duchowo zaskoczeni i mogliśmy Adorować Chrystusa oraz wspólnie z mieszkańcami odmówić modlitwę różańcową.
Dziś rozważaliśmy Ewangelię Mt 7, 7-12, która mówi o tym, że kto prosi otrzymuje.
„Żyjemy wtedy, kiedy kochamy. Ale, aby żyć trzeba przyjąć tego, który jest miłością.
Potrzeba nam prostej, dziecięcej wiary”.
Piątek, 14.03.2025
Ostatni dzień przed wyjazdem spędziliśmy w Padwie, mieście związanym z życiem św. Antoniego. Rozpoczęliśmy ten dzień spacerem po mieście i odwiedziliśmy dziedziniec Uniwersytetu, na którym wykładał Galileusz i studiował Mikołaj Kopernik. Zwiedzaliśmy Bazylikę św. Antoniego, w której znajduje się Jego grób. Tam mieliśmy też chwilę czasu na osobistą adorację i modlitwę przy grobie św. Antoniego. Niezapomniane wrażenie pozostawiła Kaplica Relikwii świętego, zwana także Kaplicą Skarbca. Przechowywany tam są relikwie takie jak: język oraz podbródek świętego zachowane w nienaruszonym stanie, habit czy włosy.
Dziś rozważaliśmy Ewangelię Mt 5, 20-26, która odnosi się do pojednania się najpierw z bratem swoim.
„Nie zabijaj,nie osadzaj, nie obgaduj, nie zabijaj kogoś w swoim sercu. Jeśli nie jesteś pogodzony z bratem to zawróć i przyjdź przed ołtarz, który jest Golgotą. Chrystus nam przebaczył.”
Sobota. 15.03.2025
Wyruszyliśmy w długą drogę powrotną do Warszawy. O 23:45 zakończyła się nasza pielgrzymka…
